Amazing Grace - Best Version By Far! (+playlist)

Amazing Grace: The Story Behind the Song

Mga Pangkaraniwang Bulaklak sa Parang

Mga Pangkaraniwang Bulaklak sa Parang

Mga pangkaraniwang bulaklak sa parang.

photo by ray anthony

               Matt. 6:25 "Kaya't sinasabi ko sa inyo, huwag kayong mabalisa tungkol sa inyong kakainin at sa inyong iinumin upang kayo'y mabuhay o kaya'y tungkol sa susuutin ng inyong katawan. Hindi ba't ang buhay ay higit na mahalaga kaysa pagkain at ang katawan kaysa damit? 26 Masdan ninyo ang mga ibon. Hindi sila nagtatanim ni umaani man o kaya'y nagtitipon sa kamalig, ngunit pinapakain sila ng inyong Ama na nasa langit. Hindi ba't higit kayong mahalaga kaysa mga ibon?27 Sino sa inyo ang makakapagpahaba ng kanyang buhay nang kahit isang oras sa pamamagitan ng kanyang pagkabalisa?

               28 "At bakit kayo nababalisa tungkol sa pananamit? Isipin ninyo kung paano tumutubo ang mga bulaklak sa parang; hindi sila nagtatrabaho ni gumagawa ng damit. 29 Ngunit sinasabi ko sa inyo, kahit si Solomon na napakayaman ay hindi nakapagdamit ng singganda ng isa sa mga bulaklak na ito. 30 Kung dinaramtan ng Diyos ang damo sa parang, na buhay ngayon, at kinabukasan ay iginagatong sa kalan, kayo pa kaya? Kay liit ng inyong pananampalataya sa kanya!

               31 "Kaya't huwag kayong mag-alalang baka kayo kapusin sa pagkain, inumin o damit. 32Hindi ba't ang mga Hentil ang nababahala tungkol sa mga bagay na iyan? Alam na ng inyong Ama na nasa langit na kailangan ninyo ang lahat ng iyan. 33 Ngunit higit sa lahat ay pagsikapan ninyo na kayo'y pagharian ng Diyos e at mamuhay nang ayon sa kanyang kalooban, at ibibigay niya sa inyo ang lahat ng inyong pangangailangan.

               34 "Kaya nga, huwag ninyong ikabalisa ang para sa araw ng bukas; dahil ang bukas ang bahala sa sarili nito. Sapat na ang inyong mga suliranin sa bawat araw."

photo by ray anthony

Napapansin mo pa kaya ang mga pangkaraniwang bulaklak sa parang? Mga maliliit na halamang tumutubo kasama ng mga damo? Marahil ay di mo na rin ito napapansin. Dinadaan-daanan lang natin siguro ang mga ito at di tayo humihinto para pansinin sila. Madalas, kapag tayo ay naglilinis sa paligid, kasama na rin ang mga ito sa ating mga inaalis at sinusunog kasama ang mga damo. Wala pa akong nakitang nag-aalaga o dumidilig sa mga ganitong halaman.. Marahil ay hindi nga natin ito itinuturing na maganda o di kaya ay mahalaga kaya hindi natin ito pag-aaksayahan ng panahon. Mga pangkaraniwang bulaklak lang ang mga iyan sa parang.

   photo by ray anthony

Ang mga pangkaraniwang bulaklak na ito sa parang ang siyang piniling ginamit na halimbawa ng ating Panginoong Jesus upang ipakita ang ating kahalagahan sa Diyos. Ayon sa kanya, hindi nga pinapahalagahan ng tao ang mga ito; ang totoo niyan ay pinanggagatong pa nga ito sa kalan. Bagama't ang mga ito ay hindi mahalaga sa atin, hindi pinapansin at di pinaglalaanan ng panahon, sa Diyos ay hindi. Kanya itong pinapansin, inaalagaan, at pinaglalaanan ng panahon. Ayon sa ating Panginoon, ang mga pangkaraniwang bulaklak sa parang ay dinaramtan ng Diyos. Ang Diyos ang nagkakaloob sa kanila ng kariktan kaya hindi lumilipas ang kanilang munting panahon dito sa mundo na hindi sila nakakaranas ng kagandahan at pagpala ng Maykapal. Bagama't ang mga halamang ito ay itinuturing na pangkaraniwan, sa Diyos sila ay mahalaga at Kanyang minarapat na paglaanan ng Kanyang panahon at pagpapala. Ayon sa ating Panginoon, higit tayong mahalaga kaysa sa mga munting halamang ito.

photo by ray anthony

Maging si haring Solomon daw ay hindi nakapagdamit ng singganda ng mga bulaklak na ito. Iisipin marahil ng iba na hindi nagagandahan sa mga bulaklak na ito, na pangit ang mga damit ni haring Solomon noong araw. Hindi totoo iyon sa isang haring lubhang pinagpala at namuhay noon sa sobrang karangyaan. Ayon sa aking Tagalog Topical Study Bible, ganito ang pagkasalin sa Mateo 6:29:

"Ngunit ito ang sasabihin ko sa inyo: maging si Solomon ay hindi nakapagsuot ng kasingganda ng isa sa mga bulaklak na ito, bagama't napakariringal ng mga damit niya." (Matt. 6:29 TPV).

Napakariringal ng mga damit ni haring Solomon! (Sa salitang English, ang maringal ay katapat ng salitang magnificent.) Siyempre naman, para sa isang makapangyarihang hari na tulad niya, dapat lang na damtan siya ng mariringal na kasuutan. Ang mga gumagawa ng damit niya ay piling-pili--mga bihasang mananahi; at ang desenyo ay pinag-isipang mabuti at nilikha ng mga taong may mataas na kaalaman sa sining. At siyempre, kahit anong galing ng tao sa sining, hindi siya kailanman papantay sa galing ng Diyos na Siyang pinagmumulan ng kaloob sa sining. Kaya, kung papansinin natin ang mga itinuturing nating pangkaraniwang bulaklak ba Kanyang nilkha, ang mga ito ay kamangha-mangha sa kagandahan, lalo pa kung ito ay pagmamasdan at tututukang mabuti. Habang ito ay tinitignan sa malapitan, lalong nakikita natin ang kagandahang taglay nito. Kung sila'y titignan sa ilalim ng microscope, makikita natin ang mga nakatago pang kagandahan nito. Kung ang mga bulaklak na ito ay kukunan ng larawan sa malapitan, gamit ang high definition camera, (pangarap kong magkaroon ako ng ganito), lumalabas ang taglay nilang ganda na ibinigay sa kanila ng Maylikha. Hindi pangkaraniwang kagandahan para sa pangkaraniwang halaman; kamangha-mangha talaga ang ating Diyos!

Some pictures of flowers under the electron microscope: 
photos from: http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2326995/The-invisible-beauty-flowers-Images-petals-leaves-pollen-captured-electron-microscope.html

Isipin daw natin kung paano tumutubo ang mga bulaklak sa parang. Kung inaakala natin na hindi pansin ng Diyos ang ating pangangailangan, malaki itong pagkakamali--pagkakamaling nagdudulot sa atin para mag-aburido. Ang mga halamang ito ay hindi nagta-trabaho; hindi sila ang gumagawa ng mga damit nila--ang Diyos ang Siyang gumagawa nito para sa kanila. Hindi sila kailangang mag-aburido sapagkat ang Diyos ang Siyang nag-iisip kung paano sila daramtan. Ganoon din dapat sa atin; hindi natin dapat pinag-aalalahanan ang ating mga pangangailangan sa buhay. Ang Diyos ang Siyang bahalang magkaloob niyan para sa atin. Imbes na pag-aaburido, ang dapat daw na pagtuunan natin ng pansin higit sa lahat ay ang pagsikapan natin na tayo'y pagharian ng Diyos at mamuhay nang ayon sa kanyang kalooban, at ibibigay niya sa atin ang lahat ng ating pangangailangan.

"Ngunit higit sa lahat ay pagsikapan ninyo na kayo'y pagharian ng Diyos at mamuhay nang ayon sa kanyang kalooban, at ibibigay niya sa inyo ang lahat ng inyong pangangailangan." (Matt. 6:33)

photo by ray anthony

Huwag Bigyan Pagkakataon Ang Tukso

My SMART Journal

Bible Reading: Numbers 20-25

S-ignificance:      Huwag Bigyan ng Pagkakataon ang Tukso

M-essage: Ang matatanda ng Moab at ng Madian ay nagpunta kay Balaam, dala ang pag-upa rito. Sinabi nila ang ipinasasabi ni Balac tungkol sa masama niyang balak. Ganito ang tugon ni Balaam, “Dito na kayo matulog ngayong gabi para masabi ko agad sa inyo ang anumang sasabihin sa akin ni Yahweh.” Doon nga sila natulog (Num.22:7-8).

                Sa unang tingin, masasabi nating napaka-espirituwal ni Balaam dahil lahat ng isasagot niya ay isasangguni muna niya kay Yahweh. Subalit may panganib ang kanyang ginawa sapagkat nagkakaroon ng mas maraming panahon ang tukso na mag-ugat sa kanyang puso. Pinuntahan kasi siya ng mga sugo ni Haring Balac para pakiusapan sanang sumpain ang Israel. Marahil ay nakita ni Balaam ang mga dala-dala nila na pang-upa sa kanya para sa gawaing ito (22:7). Kaya imbes na tumanggi agad-agad ay pinatuloy pa sila at doon pa pinatulog. Sumangguni nga siya kay Yahweh, (baka sakali nga namang pumayag) pero mabuti na lang at di siya pinayagan. Ipinaalam ng Diyos sa kanya ang Kanyang kalooban—na “hindi siya dapat sumama samga taong iyon, na hindi niya dapat sumpain ang mga taong tinutukoy nila pagkat pinagpala na sila ng Diyos.” (22:12). Ang tanong ko’y, “Hindi pa ba alam ito ni Balaam? Kailangan pa bang itanong ito sa Diyos? Di ba dapat malinaw na ito sa kanya? Malinaw siguro dati, pero lumabo noong nakita ang dala-dala ng mga sugo ni Balak na pang-upa.Ngayon, dahil sa pinatuloy pa niya sila sa kanyang tahanan at doon pa pinatulog, lalong lumakas ang kinang ng tukso ng kayamanan sa kanyang puso dahil mas lalo niya itong napagmasdan.

A-pplication: Napakahalaga talaga na alam natin ang kalooban ng Diyos para matanggihan natin agad at palayasin sa ating buhay ang mga dumarating na alam nating hindi Niya kalooban. Napakahalaga din na hindi natin dapat ini- entertain ang mga bagay na nakakatukso. Ito ay mapanganib sa atin at di natin dapat pinaglalaruan sa ating mga buhay. Kayat  iwaksi natin agad ang mga ito at huwag nang magkunwaring mananalangin at tatanung-tanungin pa ang Diyos kung ito’y Kanyang kalooban. Ang delikado dito ay kagaya ng nangyari kay Balaam. Palagay ko, mula noong makita niya ang kayamanan na pang-upa ay hindi na ito mawaglit sa kanyang isipan. Ang sabi ng salita ng Diyos: “Neither give place to the devil.” (Eph.4:27).

R-esponse: Ngayon, nangungusap ang Salita ng Diyos sa akin na hindi ko dapat pinapatuloy ang tukso na bumibisita sa akin. Dapat sa kanya’y palayasin agad at ipagtabuyan bago pa niya buksan ang kanyang iniaalay na pangtukso sa akin. Tulungan Niyo po sana ako, Lord, Amen.

T-ext: Num. 22:7,8; Eph.4:27

Ang Kapangyarihan ng Pagpapala at Sumpa

My SMART Journal

Bible Reading: Numbers 20-25

S-ignificance: Ang Kapangyarihan Ng Pagpapala At Sumpa

M-essage: “ Napakarami nila. Magpunta ka agad dini at sumpain mo sila. Natitiyak kong malulupig ko sila pagkatapos mong sumpain pagkat  alam kong sinusuwerte ang pagpapalain mo at minamalas naman ang sinumang sumpain mo,.” (Numbers 22:6)

                Ito ang mga kataga ni Haring Balac. Napansin ko na malalim ang kanyang paniniwala sa kapangyarihan ng pagpapala at ng pagsumpa.  Alam niyang hindi niya matatalo ang Israel malibang ito ay masumpa muna. Batid talaga niya ang kapangyarihan ng sumpa; mabuti na lang at alam din ng Diyos ang mabagsik na kapangyarihan nito, kaya hindi Niya pinayagan si Balaam na sumpain niya ang bayan ng Diyos, sa halip ay ang kabaliktaran ang pinalabas Niya sa mga bibig nito.

A-pplication: Kung ang mga taong wala sa Diyos tulad ni Haring Balak ay alam niya ang kapangyarihan ng mga salitang may sumpa at mga salitang nagpapala, di lalong dapat alam na alam natin ito, Hindi tayo dapat nagbibitiw ng sumpa sa mga tao bagkus pagpalain natin sila gaya ng iniutos sa atin ng ating Panginoong Hesus (Matt5:44), Tayo’y pinagpala na ng Diyos at hindi Niya pahihintulutan na may susumpa sa atin.  “And God said unto Balaam, Thou shalt not go with them; thou shalt not curse the people: for they are blessed.” (Num.22:12). 

Ganito din ang pangako ng Diyos kay Abraham:

Genesis 12:3 BBE

Bible in Basic English

To them who are good to you will I give blessing, and on him who does you wrong will I put my curse:

Genesis 12:3 GNT

Good News Translation

I will bless those who bless you, But I will curse those who curse you

R-esponse: Salamat po Panginoon sa pagpapala mo sa mga taong nagpapala sa amin. Nawa’y maging dahilan ang buhay ko para sa pagpapala ng marami.  In Jesus’ name, Amen!

T-ext: Numbers 22:6,12

Ang Pagpasok Ng Sumpa Sa Kampo

My SMART Journal

Bible Reading: Numbers 25

S-ignnificance: Ang Pagpasok ng Sumpa Sa Kampo ng Israel

M-essage: Sa mga nagdaang kabanata (Num.22-24), hindi masira-sira ni Haring Balac, hari ng mga Moabita, ang bayang Israel. Kahit pa sinubukan niyang  suhulan ang isang propeta (Balaam) para sumpain ito nang sa ganon ay matalo niya ito sa isang labanan. Walang nangyari, kahit anong gawin nila, hindi nila mapatumba ang Israel sapagkat ang Diyos ang sumasakanila. Hindi makapasok ang sumpa sa kanila sapagkat nasa kanila ang pagpapala ng Diyos.

                Ngunit sa kabanatang sumusunod (chapter 25), ay mukhang  pinasok na sila ng sumpa. At ang nagdulot ng sumpa ay hindi galing sa labas, kundi galing sa loob—mula din sa kanila. Sila ay nagsimulang gumawa ng kasalanan; dahil dito, nagalit nang husto ang Diyos sa kanila. Nagkaroon ng salot sa kampo ng Israel; ang galit ng Diyos sa kanila ay nag-umapoy!

                Ano ba ang dahilan ng pagpasok ng sumpa sa kanila?  Sa aking nakita, ang kanilang pagsamba, bagay na tanging sa Diyos lamang nila dapat ibinibigay, ay ibinigay nila sa iba—kay Baal na nasa Peor. Paano sila naakit sa ganoong pagsamba? Naakit muna sila sa mga babaeng hindi mananampalataya sa Diyos, at ang mga babaeng ito ang nanghikayat sa kanila para gawin iyon.

 “Samantalang sila’y nakahimpil sa Sitim, sila’y sumiping sa mga babaeng Moabita. Inanyayahan sila ng mga ito sa paghahandog nila sa mga diyus-diyusan …kaya nakisamba na rin sila kay Baal-Peor kaya nagalit sa kanila si Yahweh.” (Num. 25:1-3).

                Dahil pumasok ang sumpa sa kampo ng Israel, kasabay nito ang pagpasok ng salot. Ang namatay sa salot na ito ay umabot sa 24,000 katao (Num.25:9). Ibang-iba ito sa kuwento ng nagdaang kabanata na kung saan ay “untouchable” ang mga Israelita. Ngayon, dahil sa kasalanan ay libu-libong katao ang napahamak at namatay.

                Mukhang hindi tumitigil si Satanas para lipulin ang Israel. Alam niyang para malipol sila, kailangang ipasok muna niya ang kasalanan sa kampo, at ang kasalanan ay magdadala ng sumpa, na siya namang magdadala ng salot sa kanilang buhay. Ano ang kanyang naisipang gawin tungkol dito? Una, gumamit siya ng mga instrumento, at sa pagkakataong ito ay ang mga babaeng Moabita (v.1). Nahulog sa tukso sa kanila ang mga kalalakihang Israelita at nang kumagat na sila sa pain, sila naman ay dinala ng mga ito sa pagsamba sa diyus-diyusan, bagay na kinasusuklaman ng Diyos. At paano naman naisakatuparan ang planong ito? Ginamit pa rin niya si Balaam para ipayo ang estratehiyang ito sa mga Moabita para mahulog sa kasalanan ang Israel at sila ay masumpa at nang sa ganon ay mas madali silang malipol. Alam nating nahulog din sa tukso ng salapi  ang propetang ito dahil hindi niya naitago ang kanyang ginawang kasalanan sa liwanag ng Salita ng Diyos.

“Behold, these caused the children of Israel THROUGH THE COUNSEL OF BALAAM to commit trespass against the Lord in the matter of Peor and there was a plague among the congregation of the Lord.” (Num.31:16).

“Naligaw sila ng landas. Tinularan nila si Balaam na anak ni Bosor—nagpapaupa siya sa paggawa ng kabuktutan.” (2 Pet. 2:15)

 Mukhang tumanggap din si Propeta Balaam ng upa mula sa mga kalaban ng Diyos, ayon sa talatang ito. Bumigay din siya sa tukso dahil sa hindi niya ito tahasang tinanggihan, kundi nagtanong-tanong pa kunwari sa Diyos kung ano ang kanyang kalooban.

“Nakakakilabot ang sasapitin nila, sapagkat sumunod sila sa halimbawa ni Cain. Tulad ni Balaam, sinugba nila ang kamalian dahil lamang sa salapi….” (Jude 11). Dito’y mukhang bumigay nga si Balaam sa pag-ibig sa salapi. Tinanggap din niya ang upa noong parang  hindi na tayo nakatingin sa kanya.

“Ngunit may hinanakit ako sa inyo dahil sa ilang  bagay: may ilan sa inyo ang sumusunod sa aral ni BALAAM NA NAGTURO KAY BALAC NA MAGBUNSOD SA MGA ISRAELITA NA MAGKASALA. Dahil dito, kumain sila ng pagkaing inihandog sa mga diyus-diyusan, at gumawa ng mga kahalayan.” (Rev. 2:14).

Dito ay malinaw, mula mismo sa mga bibig ng ating Panginoong Hesu-Kristo na si Balaam ang nagpayo kay Balac ng kanyang gagawin para masumpa ang Israel. Kaya malinaw na sa atin na si Balaam ay natukso din sa salaping dala-dala ng mga sugo na pumunta sa kanyang  bahay.  Mula Numbers 22 hanggang 24, makikitang hindi naman bumigay si Balaam sa tuksong dala ni Haring Balac. Maganda pa nga ang ipinakita ni Balaam sa kanatang 24, talatang 17 kung saan ay inihula niya si Hesu-Kristo na anak ni David na maghahari balang araw. Ngunit ngayon, bakit tila nag-iba kaagad ang takbo ng kuwento. Maaring sa kapupursigi ni Balac ay bumigay din si Balaam. Isa pa’y hindi porke nagagamit ka ng Diyos ngayon ay di ka na maaaring mahuhulog sa tukso bukas.

A-pplication: Kagaya din ni Haring Balac, si Satanas ay hindi tumitigil sa paghikayat sa atin na bumigay sa kanyang tukso. Hindi tayo makakasigurado na porke’t nagagamit tayo ng Diyos ay hindi na tayo mahuhulog dito. Pakatandaan natin na alam ito ni Satanas, na para tayo kanyang masira, kailangang matukso niya tayong gawin ang kasalanan. Ang kasalanan ang siyang magdadala ng sumpa at siyang sisira sa buhay natin. Kagaya ni Balac, hindi siya tumitigil hanggat di niya nakukuha ang gusto niya. Nawa’y magsilbing aral ito sa atin.

R-esponse: Panginoon, ipinapasakop ko po sa Inyo sa araw na ito ang aking buhay. Sa tulong Niyo at kapangyarihan ay nilalabanan ko ang diyablo at ang kanyang pagtukso. Tinatanggihan ko ang anumang bagay na iniaalay niya sa akin. Bigyan Niyo po ako ng kagutuman sa mga bagay na nauukol sa Inyo upang mawala ang mga pagnanasang nauukol sa kanya. Ito po ang aking samo at dalangin sa pangalan ng Panginoong Hesus, Amen!

T-ext: Numbers 25:1-3; Num. 31:16; 2 Pet. 2:15; Jude 11; Rev. 2:14

                Ano na ang nangyari kay Propeta Balaam? Paano siya namatay? Sa kanyang orakulo sa Numbers 23, binigkas niya ang kanyang ninanais na uri ng kamatayan:

“Ang nais kong kamatayan ay tulad ng sa taong banal…” (Numbers 23:10)

Ngunit ang kahilingang ito ni Balaam ay hindi nangyari dahil siya ay namatay sa paghatol ng Diyos sa pamamagitan ng tabak ng Israel:

“Napatay nila ang limang hari ng Madian na sina Evi, Requem, Zur, Hur, at Reba, pati si Balaam na anak ni Beor.” Num. 31:8

Mga Tanong Na NAgbibigay Linaw

My SMART Journal

Bible Reading: Numbers 20-25

S-ignificance:     Mga Tanong Na Nagbibigay-Linaw

M-essage: “ Itinanong ni Yahweh kay Balaam, “Sino yang mga taong iyan?” (Num.22:9)

                Kapag ang Diyos ay nagtanong sa tao, hindi ibig sabihin na hindi Niya alam ang sagot. Ang katotohanan ay alam Niya ang lahat ng bagay t walang nalilingid sa Kanya. Kaya, kung Siya’y nagtanong, hindi ito ibig sabihin na ignorante Siya at kailangan pang turuan ng tao. Ang Diyos ay “omniscient or all-knowing”, ibig sabihin ay alam Niya ang lahat ng bagay. Eh, bakit nga Siya nagtatanong;  alam na pala Niya ang lahat ng sagot?

                Una, sa palagay ko, kapag ang Diyos ay nagtanong sa tao, ito ay upang ibukas ang kanyang mga mata sa katotohanan dahil sa siya ay mapipilitang mag-isip ng malalim. Pangalawa ay upang gisingin ang kanyang konsensiya, para Makita niya ang kanyang kasalanan. Ganito kasi ang ginawa ng Diyos sa ilang pagkakataon at titignan natin ang ilan dito:

ANG TANONG NG DIYOS KAY ADAN

1.       “Saan ka naroon?” (Gen.3:9)

Alam ng Diyos kung nasaan si Adan; siya’y nagtatago sa kakahuyan dahil sa kahihiyan. Ngunit kung tayo’y mag-iisip na mabuti, halimbawang tayo ay nasa kalagayan ni Adan, ganito siguro ang nasa ating isipan: “Oo nga ano? Saan na ako naroroon? Anon a ngayon ang kalagayan ko? Nasaan na ang sinasabi ng ahas na magiging diyos ako kapag kumain ako ng ipinagbabawal na bunga? Hindi naman pala sa kalagayan ng isang Diyos napuntahan ko; sa halip, heto’t  nawala na ako sa aking dating magandang kalagayan! Wala din ako sa sinasabi ng Diyablo na kalagayan ko; nasaan na ako ngayon? Ako’y nasadlak sa putik ng kasalanan! Panginoon, narito po ako sa kahabag-habag na kalagayan!!!

2.        “Sinong may-sabi sa iyong hubad ka?” tanong ng Diyos. Bakit kumain ka ba ng bungang ipinagbabawal ko?”

"Sino nga ba ang nagsabi sa akin na hubad ako? Wala ka namang sinasabi; basta nasasabi ko na lang ang mga negatibong bagay patungkol sa aking sarili mula nang magkasala ako sa Iyo!”

Alam ng Diyos na kumain sila ng bungang ipinagbawal Niya, subalit mas gusto ng Diyos na si Adan at Eba mismo ang magsabi nito sa Kanya. Ang tawag sa ganitong pagsasabi ng kasalanan ay “confession.”  “Panginoon,  kinain ko po yung ipinagbabawal Niyo sa akin…” Kung ang Diyos kasi mismo ang siyang babanggit nito sa kanila, ang dating na nito ay isang paghatol o judgment—“Kinain niyo ang bungang ipinagbabawal ko sa inyo!” Mas malayong maganda talaga kung sa ating bibig nagmumula ang pagsambit ng ating mga kasalanan at ang Diyos ang nakikinig, kaysa sa Diyos ang nagbabanggit isa-isa sa ating mga kasalanan at tayo naman ang nakikinig. Mas maganda ang confession kaysa judgment!

ANG TANONG NG DIYOS KAY EBA

“Bakit mo ginawa iyon?” Sa KJV English ay “What is this that thou hast done?” “Ano itong ginawa mo?”

Ano itong ginawa ko? Sinuway ko ang utos ng Diyos na nagmamahal sa akin. Mas pinakinggan ko ang tinig ng Kanyang kalaban sa haliptinig Niya. Mas pinaniwalaan ko ang salita ng Diyablo kaysa sa Salita ng Diyos. Ano itong ginawa ko? Nagkasala na nga ako, nandamay pa ako ng iba!Ano itong ginawa ko? Tinulungan ko pa si Satanas na iabagsak din pati si Adan! Sapat na sanang ako lang ang magkasala, subalit ano ang ginawa ko? Idinamay ko pa si Adan.  Ano itong ginawa ko?

                ANG TANONG NG DIYOS KAY CAIN

                “Tinanong ni Yahweh si Cain, “Nasaan si Abel?” (Gen.4:9)

                        Alam ng Diyos kung nasaan si Abel. Siya’y nakahandusay sa kabukiran at wala nang buhay. Siya’y pinatay ng kanyang kapatid na si Cain. Alam ng Diyos kung ano ang nangyari at kung nasaan si Abel. Bakit pa Niya tinatanong?

                Balang araw, ito rin ang itatanong sa atin ng Diyos kung may mahal ayo sa buhay na napahamak o hindi natin nakasama sa langit, sa kahariang walang-hanggan. “Nasaan ang iyong kapatid?”, “Nasaan ang iyong ina, ama, anak?” Kaya itinanong ng Diyos ito ay para malaman nating mga Kristiyano ngayon na ang Diyos pala ay hinahanap sa atin an gating mga mahal sa buhay. Dahil dito, gagawa na tayo ng paraan; ibabahagi na natin ang kaligtasan sa ating mga mahal sa buhay nang maiwasan nating tinatanong tayo kung nasaan sila.

                Nasaan ang iyong kapatid, anak, ama, ina, etc.? Di ba’t malapit ka lang sa piling nila? Ano ang ginawa mo sa ilaw (Mk.4:21) na taglay mo?Bakit hindi sila nakakilalal sa Akin? Itinago mob a ang ilaw na ‘yon? Ikinahiya mob a ako sa kanila? Nasaan ang iyong kapatid, ama at ina? Bakit nag-iisa ka lang? Binigyan kita ng mahabang panahon para ibahagi ang kaligtasan sa kanila, anong ginawa mo sa mahabang pagkakataon na iyon? Nasaan ang iyong mga mahal sa buhay? Baki ‘di kayo kumpleto sa pagharap sa akin? Gusto ko rin silang makapiling sana.  Sana hindi ganito ang mga tanong sa atin balang araw.

                Ang sagot ni Cain sa Diyos ay pabalbal—“Bakit, ako ba ang tagapag-ingat ng aking kapatid?” Hindi niya alam, siya dapat talaga ang mag-iingat sa kanyang kapatid. Sino pa ba ang mag-iingat  sa ating mga mahal sa buhay kundi tayo rin? Pero, heto, kabaliktaran ang ginawa ni Cain. Hindi niya ginawa ang kanyang responsilbilidad na ito. “Am I my brother’s keeper?”, tanong pa niya sa Diyos.  Yes, you are your brother’s keeper! Tayo talaga ang  tagapag-alaga at tagapag-ingat  sa ating mga mahal sa buhay. Pag sila’y nawala, hahanapin sila ng Diyos sa atin.

                Marami pang beses na ang Diyos ay nagtatanong sa mga tao. Kung titignan natin ang ebanghelyo, mapapansin din natin ang Panginoong Hesus ay laging nagtatanong. Ang mga tanong na ito’y itututlak tayo para mag-isip pa ng mas malalim para matagpuan natin ang katotohanan. Magandang pag-aralan ito sa ating personal Bible study at makikita natin ang ilang pagkakataon na ang Panginoong Hesus ay sinasagot ang ilang mga tanong ng mga tao sa pamamagitan ng isang tanong din! Nakakatawa, pero totoo.  Samantala, balikan natin ang tanong ng Diyos kay Balaam: “Sino yang mga taong iyan?”

                Alangan namang  may mga taong di kilala ng Diyos? Kilala niya ang lahat ng tao, pati bilang ng kanilang mga buhok ay alam Niya! (Matt. 10:30). Maging ang iniisip ng sinumang tao ay alam Niya. Ano ang ibig sabihin ng tanong Niyang ito kung ganon?

                “Sino ang mga taong iyan, Balaam?” Di mob a alm na ang mga taong iyan ay laban sa Akin? Di mob a alam na plano nilang lipulin ang Aking baying Israel, na Aking  minamahal? Ang mga taong iyan ay masamang impluwensya sa buhay mo; aakitin ka nilang gumawa ng mga bagay na laban sa Akin! Sila ang mga magiging dahilan ng iyong ikababagsak. Pag-isipan mong mabuti kung dapat bang tanggapin mo sila at patuluyin sa iyong bahay. Tignan mong mabuti kung sino ang mga taong iyan!

                Hindi kasi kinikilatis na mabuti ni Balaam ang mga taong iyon.  (Baka yung dala nilang pang-upa ang nakilatis niyang mabuti). Hindi niya kasi tinatanong  ang kanyang sarili kaya tuloy, ang Diyos ang nagtanong nito sa kanya!

A-PPLICATION:  Kung ganon, di tayo dapat tumanggap ng sinumang tao, o anumang bagay, o anumang katuruan, o anumang bagay na nakakatukso na tayo’y magkasala; di natin dapat pinapapasok sa ating bahay at buhay. Kilatising mabuti ang mga ito. Kung ito’y hindi sa Diyos, huwag tatanggapin. Huwag nating gayahin si Balaam na pinatuloy pa ito sa kanyang bahay. Ano ba ang sinasabi ng Salita ng Diyos na dapat nating gawin? Si Apostol Juan ay sumulat sa atin sa kalooban ng Diyos patungkol dito kung maling aral ang pinag-uusapan: “Sinumang dumating sa inyo na ibang turo ang dala ay huwag ninyong tanggapin sa inyong bahay, ni huwag ninyong batiin, Sapagkat ang bumabati sa kanya ay nagiging kaisa niya sa masasamang gawain”(2 John 10,11).  At patungkol naman sa kasalanan at sa diyablo, ito ang sabi ni Apostol Pablo: “Huwag ninyong bigyan ng pagkakataon ang diyablo” (Eph.4:27). At mula naman kay Santiago ay: “…  pasakop kayo sa Diyos. Labanan ninyo ang diyablo at lalayuan niya kayo” (James4:7).

R-esponse: Panginoon, tulungan Niyo po ako sa panahon na may kumakatok na tukso o mga maling bagay sa aking buhay. Tulungan Niyo po ako sa aking pagpapasakop sa Inyo nang sa ganon ay malabanan ko ang diyablo at ito ay lalayo sa aking buhay. Hinihiling kop o ito sa Inyong pangalan, Panginoong Hesus, Amen!

Text: Num. 22:9; 2 Jn. 10,11; Eph. 4:27;Jas. 4:7

Pilitin ang mga Tao, Punuin ang Bahay ng Diyos

My SMART Journal

Bible Reading:Luke 14:15-24

S-ignificance: “Pilitin ang Mga Tao, Punuin Ninyo ang Aking Bahay.”

M-essage: “Kayat sinabi ng Panginoon sa alipin, ‘Lumabas ka sa lansangan at sa mga landas, at pilitin mong pumarito ang mga tao, upang mapuno ang aking bahay.”

                Ang mga talatang ito ay mula sa talinhaga ng Panginoong Hesus patungkol sa malaking piging na inihanda ng isang hari. Naihanda na ng hari ang lahat ngunit ang mga kaibigang naanyayahan ay ayaw dumalo at may kanya-kanyang dahilan. Hindi naging karapat-dapat ang mga naanyayahan kaya ang imbitasyon ay ibinigay na lamang sa mga pangkaraniwang tao. Pagbalik ng aliping inutusan ng hari para mag-imbita ng mga tao, may marami pa ring silid. Dito, sinabi na ng hari na pilitin ang mga tao na dumalo upang mapuno ang kanyang bahay.

                Kanino pa natin ito ihahambing kundi sa Diyos Ama na inihanda na ang langit para sa atin. Siya ay nag-aanyaya upang punuin natin ang Kanyang tahanan. Siya na Diyos na lumalang sa atin ang siyang may masidhing pagnanasa na bumalik tayo sa Kanyang tahanan. Napalayo na tayo sa Kanya dahil sa ating mga kasalanan. Hindi na tayo karapat-dapat subalit nandiyan pa rin Siya at gusto Niya na tayo ay pumasok at punuin ang Kanyang tahanan.

                Ang langit na tahanan ng Diyos ay binuksan para sa atin. Bihirang bubuksan ng isang napakayamang tao ang kanyang bahay para sa mga pangkaraniwang tao. Kung bubuksan man ng mayaman ang kanyang tahanan, ito’y para sa mga mayayamang kaibigan din. Subalit sa Diyos ay hindi. Hindi Siya nagtatangi; hindi Siya namimili—ang lahat ay inaanyayahan. Kabilang ka sa Kanyang inaanyayahan. Nasubukan mo na bang imbitahan ng isang kilala,mayaman at maimpluwesyang tao? Hindi ba’t pakiramdam mo ay espesyal ka? Tatanggi ka kaya kung siya na mismo ang nag-iimbita sa ‘yo?  Magdadahilan ka kaya at sasabihing hindi mo maharap ang dumalo? Uunahin mo kaya ang ibang mga bagay?

                Nakakalungkot, ngunit ganyan ang ginagawa ng  maraming tao sa Diyos! Ang Diyos ay nag-iimbita na dumalo sa Kanyang inihandang piging—ang kasal ng Kanyang Anak. Nag-aanyaya Siya na punuin natin ang Kanyang tahanan. Ano ang ginagawa ng tao sa paanyayang ito? Ano ba ang kanilang inuuna? Hindi ba’t mga bagay na pansarili lang? Ang mga bagay sa mundong ito ang ating pinagkakaabalahan at hindi ang mga bagay na patungkol sa Diyos. Dahil dito ay di napapahalagahan ang pinakadakilang paanyaya na dumating sa tanang buhay natin.

A-pplication: Para sa akin ang application ng talinhagang ito ay nag-iba na. Noong una, ang application nito sa akin ay tanggapin ang paanyaya ng Hari, ng Diyos patungo sa Kanyang tahanan. Tinanggaap ko ang paanyaya noong tinanggap ko ang Kanyang Anak na si Hesus sa aking puso.  Ngayon, ang application naman ng talinhagang ito sa buhay ko ay bilang alipin ng Diyos na nag-iimbita. Ang salita ng Diyos sa Kanyang alipin ang siyang nangungusap sa akin: “Pilitin mong pumarito ang mga tao upang mapuno ang  aking bahay.”

Paano ko ba pipilitin ang mga tao? Alangan namang tututukan ko sila ng baril at piliting tumanggap sa Panginoon. Di kaya kulungan ang bagsak ko niyan? Palagay ko, sa talatang ito, may kinalaman ang salitang “persistence”. Kapag ang mga tao’y  tumanggi, hindi tayo kaagad-agad sumusuko kundi nagpapatuloy pa rin. May mga tao kasing hindi nakukuha sa minsanan lamang. Maaring tumanggi sila ngayon pero pwedeng tumanggap bukas. May kinalaman din ang talata sa salitang “diligence” o kasipagan.  Kasi hindi magiging mapilit ang taong tamad; ‘yung taong masipag lang ang mapilit. Ang salitang “resourceful” ay maikakabit din natin sa taong mapilit; kasi gagawin niya ang lahat, gagamitin ang lahat ng paraan para magawa niya ang dapat niyang gawin. “Kung gusto, may paraan, kung ayaw, maraming dahilan,” ika nga nila.

R-esponse: Panginoon, bilang Inyong alipin, tulungan po Ninyo ako na magiging mapilit sa aking pag-aanyaya sa mga tao sa Iyong kaharian. Ilayo po niyo ako sa panghihina ng loob kung tumatanggi ang mga tao; sa halip ay lalo pang magpatuloy sa aking gawain bilang Inyong alipin. Dalangin ko po ang kasipagang nanggagaling sa inyo at tulungan Niyo po akong gamitin ang lahat sa akin at mag-isip ng iba-ibang paraan para mahikayat ko sila sa Inyo. Dalangin ko poi to sa pangalan ng Panginoong Hesus, Amen.

T-ext: Luke 14:23

God's Preparation for His Leader

My SMART Journal

Bible Reading: Exo. 1-2

S-ignificance:  God’s Preparation For His Leader

M-essage: The first forty years of Moses’ life was spent as a prince at Pharaoh’s court. He spent another forty years in the wilderness after this as a shepherd. He had now finished his second forty when God called him to deliver Israel from Egypt. His forty years training as a prince in Egypt was not enough so God had to train him again in the desert. Academic preparation, no matter how good it is, is not enough for a  leader. He needs a spiritual education from God, where his character is molded so that he could stand the different kinds of pressures. Our relationship with God is very important if we are to lead.

A-pplication: People tend to depend on secular education when it comes to leadership. We elect our leaders basing on their degrees and educational attainment. Not so with God; He looks on the character of the man.  As for Moses, he was trained as a shepherd in the desert—a poor employment in people’s eyes, but in God’s sight, it’s the perfect training  for a man who would lead millions of people someday. His training as a simple shepherd in the desert molded his character. Because of this, God was able to use him mightily and the deliverance of Israel was made possible because of the life of this man.

R-esponse: Lord, thank You, that even the sad experiences in my life can be used in molding my character. I give them all to You because You can turn them all for my good. I give You praise, Amen!

T-ext: Exo. 3:1-4

"Erase! Erase! Erase!"

My SMART Journal

Bible Reading: Deuteronomy 12

S-ignificance: “Erase! Erase! Erase!”

M-essage: Sa puntong ito, sinasariwa ni Moises sa Israel ang utos ng Diyos sa kanila kapag napasa-kanila na  ang lupain ng Canaan. “Ito ang tuntunin na kailangan ninyong sundin sa lupaing ibibigay sa inyo ni Yahweh upang ariin ninyo habang panahon. Gibain ninyo ang lahat ng lugar na pinagdarausan nila ng pagsamba sa kanilang mga diyos-diyusan: sa itaas ng mga bundok, sa mga burol, at sa lilim ng mga punong-kahoy. Gibain ninyo ang kanilang mga altar, pagputol-putulin ang mga sagradong haligi, sunugin ang kanilang mga Asera, durugin ang kanilang mga diyus-diyusan, at alisin sa lugar na yaon ang anumang bakas nila.” (Deut. 12:1-3)

                Nais ng Diyos na burahin ng Israel ang mga taong nakatira sa lupaing yaon, pati ang kanilang mga diyus-diyusan at lahat ng mga bagay na may kaugnayan dito. Ang totoo’y ang lupang ito na ipinangako kay Abraham ay napuntahan na niya noon pa; subalit bakit hindi na lang siya dito pinatira noon pa upang sa ganun ay dito na rin isilang ang kanyang magiging angkan—ang bayan ng Israel? Ang kasagutan ng tanong na ito ay makikita sa Gen. 5:16. “Daraan muna ang apat na salinlahi bago sila makabalik dito, SAPAGKAT HIHINTAYIN KONG MAGING SUKDULAN ANG SAMA NG MGA AMOREO BAGO KO SILA PARUSAHAN AT PALAYASIN.”

                Ngayon na nga ang panahon at ang mga kasalanan ng mga nakatira sa lupaing ito ay umabot na sa sukdulan. Ngayon, sila’y ipinabubura ng Panginoon sa pamamagitan ng Israel. Partikular din ang Diyos patungkol sa pagbura ng mga lugar na pinagdausan nila ng kanilang pagsamba sa kanilang mga diyus-diyusan. Ang mga diyus-diyusang ito kasi ang nagbulid sa kanila sa sukdulang kasamaan.  Mas maliliwanagan pa tayo dito kung ating babasahin ang mga huling talata ng Deuteronomy 12.

                “Kapag napalayas na ni Yahweh ang mga tao sa lupaing iyon at kayo na ang nakatira doon, huwag ninyong tutularan ang kasuklam-sukalam nilang gawain. Ni huwag ninyong ipagtatanong ang ginagawa nilang pagsamba sa kanilang mga diyus-diyusan. Huwag ninyong gagawin kay Yahweh ang karumal-dumal na gawain nila sa pagsamba sa kanilang diyus-diyusan; ang pagsusunog ng kanilang mga anak bilang handog.” (Deut. 12:29-31).

                Kaya pala sila ipinabubura ng Diyos! Sukdulan na talaga ang kanilang kasamaan.  Paano magagawa ng isang magulang na susunugin ang kaniyang anak para lamang sa diyus-diyusan? Hindi ba’t natural sa isang magulang na kaawaan at protektahan ang kanyang anak? Sa ginagawa nilang ito, sa tingin ko, ang mga taong ito’y nilukuban na talaga ng masamang espiritu ni Satanas! Ang mga taong ito’y binigyan na ng Diyos ng mahabang panahon para magbago, ngunit sa halip na magsisi’t manumbalik sa Diyos ay lalo lang inialay ang kanilang mga sarili sa Diyablo, ang kaaway ng Diyos. Wala na talaga silang pag-asa, kaya’t sa pamamagitan ng bayan ng Diyos, ang Israel, ay ipinabubura sila pati ang kanilang ala-ala sa lupa. Kaya pala pati batang paslit at mga babae ay ipinapapatay ng Diyos (Deut. 3:6), sapagkat sa pagkakataong ito, sila’y parang kanser na dapat nang alisn. Para din silang mga sakit na nakakahawa, at masahol pa sa lahat, sila’y nakaalay na kay Satanas mula noong bata pa kaya’t wala na talagang  pag-asa. Kung hindi sila aalisin ng Diyos sa mundo, pag sila’y dumami pa, manganganib din ang buong sanlibutan.

A-pplication:  Kung minsan, mahirap unawain ang sinasabi ng Biblia na ang Diyos ay maawaing Diyos kung nababasa natin na ang Diyos ding ito ang nag-uutos sa mga Israelita na lipulin lahat at hindi ititira ang mga matatanda, mga babae at pati na ang mga bata. Ang mga lugar kasing ginawan ng ganito ay mga lugar na kung saan ay wala nang pag-asa at natapos na ang panahon na ibinigay ng Diyos sa kanila upang talikdan ang kanilang masasamang gawa. Ang tanong pa natin ay Diyos pa ba Siya ng awa kung pati batang musmos ay ipapapatay Niya? Oo, Diyos pa rin Siya ng awa sapagkat ang mga batang walang muwang na ito, kapag sila’y mamamatay ay deretso na sila sa langit. Mas mabuti pa nga na kunin na sila ng Diyos, kahit sa marahas na paraan kaysa lumaki sila sa ubod ng sama nilang  mga magulang. Tiyak kasi, paglaki nila, siguradong gagaya din sila sa pamumuhay ng mga nakakatanda sa napakasamang  lipunan na  iyon. Ang Diyos ay Diyos pa rin ng awa!

R-esponse: Siya nga naman, kapag ang isang tao ay may kanser sa isang kamay, puputulin ito ng doctor dahil siya’y naaawa. Masakit man ang hakbang na ito, ang dulot naman nito ay kaligtasan ng pasyente.

                Panginoon, maraming salamat po, dahil Kayo ay Diyos ng awa. Nagbibigay din kayo sa akin ng pagkakataon para magsisi sa aking mga nagagawang kasalanan; hindi Ninyo ako pinarurusahan agad. Patawarin Niyo po ako sa aking nagagawang pagkakamali. Salamat po dahil ang pasensiya Niyo sa akin ay napakahaba. Sa pangalan ng Panginoong Hesus, Amen.

T-ext: Deut. 12:1-3, 29-31; Deut. 3:6

                

Israel's Harsh Task Masters

My SMART Journal

Bible Reading: Exo. 1-2

S-ignificance: Israel’s Harsh Task Masters

M-essage: “And they made their lives bitter with hard bondage, in mortar, and in brick, and in all manner of service in the field: all their service, wherein they made them serve, was with rigour.” (Exo. 1:14)

Because of fear that the Israelites someday would become a powerful nation, Pharaoh thought of many ways to suppress them. He managed to keep them poor by collecting from them heavy taxes and made them slaves. Because of their alarming growth, the Egyptians afflicted them with their burdens; but the more they afflicted them, the more they multiplied and grew. The more the Egyptians intensified their oppression. The Bible says their masters made the children of Israel to serve with rigour; this means they forced them to work until they break apart. They were so harsh that their cruel oppression made the Israelites’ lives bitter.

A-pplication: Sin is also a harsh taskmaster. It forces us to do things against God but it fails to give us any reward. Jesus warned us of spiritual slavery in John 8:34, “Verily, verily, I say unto you, Whosoever committeth sin is the servant of sin.” Sin, as a cruel master, does not care about us.  Just as the Egyptians’ intent was to afflict the Israelites just to destroy them, to shorten their lives, or kill them, so also is sin to our spirits. But why should we remain in bondage to people or practices that do not really care about us, when Jesus does. Jesus is a kind master; a person who serves the Lord Jesus will be set free (John 8:32). He said, “You shall know the truth and the truth shall set you free (John 8:32).  Jesus is the Truth (John 14:6), we must know Him.

R-esponse: Thank You, Lord that you set me free from my former evil master. My life was made bitter because of sin, but when You came I’ve learned how sweet it is to really live. Now that You are my kind Master, I’d like to serve You with all my heart—Forever. You are my Master and I love You.

T-ext: Exo. 1:14

God Repays Kindness

My SMART Journals

Bible Reading:  Exo. 1-2

S-ignificance: God Repays Kindness

M-essage: Exo. 1:15 -21 is about God’s kindness to Shiphrah and Puah—midwives whom Pharaoh instructed to murder every male child that would be born of every Israelite woman. Though their lives were in danger should they disobeyed the command of the king; yet they feared God more, so they didn’t do as commanded. They were blessed by God in return; their homes were blessed, and He  gave them many children and made their families great.

A-pplication: Sometimes, when we are under pressure, we tend to give in, that we even sacrifice our moral values or even turn our backs to God just to save our faces or maybe, just to fit in some groups. In all of these situations, God sees us. If we deny the faith, He is grieved, but if we stand firm and be faithful to Him, we make Him glad. He repays every good thing that we do. We will soon learn that everything we sacrificed for Him is so small compared to the rewards that we will receive because of the good things that we do for Him. It’s true that God will give us His rewards when we go to Heaven, but it is also true that He gives us His rewards in this present life—just like what He did to Shiphrah and Puah.

R-esponse: Lord, help me to be strong in my convictions. Let my moral values stand strong under pressure. Let me not be moved by anyone or anything when I am standing for what is right and what glorifies Your holy name. In Jesus’ name, Amen.

T-ext: Exo. 1:15-21

God's Divine Providence

My SMART  Journal

Bible reading: Exo. 1-2

S-ignificance: God’s Divine Providence

M-essage: Exo. 2:1-10

                How could God arrange everything in our sinful world when every one of us has his own will? It amazes me how God worked this out, so that Moses’ own mother was the one who was asked to bring him up. She was even paid by Pharaoh’s daughter for this much desired task. Everything in this story was divinely timed and arranged. This is the providence of God. To Him, nothing happens by chance. Nothing is impossible with Him; He can do what He wants to do. He can even move in the lives of people who don’t submit their will to Him.

A-pplication: Through God’s providence I was put into this ministry. I believe that nothing happens by chance. My life was already planned by God before I came into being. He does not commit mistakes, everything is in order.

R-esponse: Lord, thank You because my life and my ministry is not a mistake. In Your providence, I am what I am and I am where You want me to be. It is Your hand that guides me; I know I am not wasting my life. Thank You, Lord, Amen!

T-ext: Exo. 20:1-10

God Is A God Of Covenant

My SMART Journal

Bible Reading: Gen. 15

S-ignificance: God Is A God of Covenant

M-essage: God promised to give Abraham the land of Canaan, but have to wait for some years until the iniquity of the Amorites is full. The Israelites will be slave of Egypt for 400 years (maybe for a reason—to prepare them), at the same time God was waiting for the sins of the Amorites to be full before God would punish them and to drive them out from the land due to their unrepentant attitude towards the patience of God.

                Here, I see God making a covenant with Abraham. Gen. 15:18-21. “Nangako ako na ibibgay sa lahi mo ang lupaing ito, mula sa hangganan ng Egipto hanggang sa ilog ng Euphrates, kasama ang lupain ng mga Cineo, Cinezeo at Camoneo, ang mga heteo, Perezeo at Rafaita gayon din ang lupain ng mga Ammoreo, Cananeo, Gergeseo at Jebuseo.”

                Why did God have to make a covenant? Why does He have to bind Himself with His words just to bless man who obey Him. This thing amazes me!

A-pplication: Many times I ask God many things for my life. I ask Him of the many things I need. I know He is a God who meets my needs but many things that I pray for have not yet materialized. Now, I am reminded that the problem is not with God who is more than willing to bless me. I realize that most of the problem is on my part. As in this passage, I see that a covenant has two parts: God’s part (to be faithful with His promise) and man’s part, (to obey Him, to do His will and be pleasing unto Him). I realize today that I am not very serious with my part of the covenant.

R-esponse: let me be particular today with my devotionals. Since I’ve learned the beauty of covenant today, this day, Sept. 21, 2007, I make a covenant with God to take my devotionals seriously.

Lord, please help me to become an obedient servant and child of Yours. Help me to do my part of the covenant faithfully as long as I live, In Jesus’ Name, Amen.

T-ext: Gen. 15:18-21

Ang Pandaraya Kay Jacob

My SMART Journals

Bible Reading: Gen. 34-38

S-ignificance- Ang Pandaraya Kay Jacob

M-essage- Napakasakit! Matanda na nga si Jacob, dinaya pa siya at pinagsinungalingan ng kanyang mga anak. Ang kanyang pinakamamahal na anak na si Jose, anak na iniwan sa kanya ng kanyang pinakakamahal na asawang si Raquel ay pinagkaisahang ibenta ng kanyang mga kapatid pagkatapos ay pinalabas na nilapa ng mababangis na hayop. Noong nakita ni Jacob ang dugo sa ginawa niyang makulay na damit para sa kanyang anak na si Jose, inakala niyang patay na ito kaya’t siya ay tumangis at ipinagluksa ng mahabang panahon ang kanyang paboritong anak. Sinikap siyang aliwin ng kanyang mga anak ngunit patuloy ang kanyang pamimighati. Sinabi niya, “Mamamatay na akong nagdadalamhati dahil sa pagkawala ng aking anak na ito.” (Gen. 37:35). Kawawang matanda; hindi niya alam, siya’y pinagsinungalingan at dinaya ng kanyang mga anak.

                Ngunit alalahanin natin, si Jacob man, noong siya’y nasa kanyang kabataan pa, dinaya din niya at pinagsinungalingan ang kanyang ama na noo’y matandang-matanda na. Dinaya’t pinagsinungalingan niya noon ang kanyang ama sa pamamagitan ng balat ng kambing. Heto siya ngayon, dinaya’t pinagsinungalingan ng kanyang mga anak sa pamamagitan ng dugo ng kambing. Ang kanyang itinanim noon, pagkalipas ng maraming taon ay inani din niya ngayon. Ito rin ang sinasabi ng Salita ng Diyos, “What you sow, you shall reap” (Gal. 6:6).

A-pplication—Kaya’t tayong mga anak, mag-iingat tayong huwag magtatanim ng masama sa ating mga magulang sapagkat pagdating ng panahon ay aanihin din natin ito. Huwag sana tayong magdulot ng mga bagay na magbibigay ng pighati sa kanila. Tama na sana ang kahirapang dinanas nila noong tayo ay kanilang palakihin. Huwag na natin itong dagdagan pa lalo’t pag sila’y tumatanda na. Alalahanin natin ang sinasabi ng Salita ng Diyos, “Kung anong itinanim, siya ring aanihin.”

R-esponse—Imbes na mga bagay na magdudulot sa kanila ng kalungkutan, ang itatanim ko sa aking mga magulang ay mga bagay na magdudulot sa kanila ng kaligayahan, yamang matatanda na sila’t kakaunting panahon na lamang ang kanilang pamamalagi dito sa mundo.

                Panginoon, tulungan po ninyo  akong ipakita ang aking pagmamahal sa aking mga magulang habang kasama ko pa sila dito sa mundo, sa pangalan ng Panginoong Hesus, Amen.

T-ext—Gen. 37:12-36


image from www.gracerivers.com